gua tak putus asa.gua juga tak putus harapan.gua cuma terasa semua sia-sia.gua tak nampak gua genggam apa.gua tak tahu gua mencuba apa.apa perlunya semua tu?jadi,gua lepaskan saja segala-galanya.biar terbang,biar hilang..satu persatu..biar sampai akhirnya gua tertinggal sendiri tanpa apa-apa.sendiri dalam tafsiran sendiri yang paling sejati..
*macammana untuk hilang,kalau gua sebenarnya langsung tak pernah wujud?heh..
Tiada ulasan:
Catat Ulasan